Her kommer det et kjempepatriotisk innlegg.
Værsågod!
Dette er på ingen måte noen matlagingsblogg, men jeg samler på mine egne kakeoppskrifter slik at jeg får et arkiv. Og ingenting er bedre enn om andre også skulle få lyst til å bake den samme kaka.
Denne kaka har to forskjellige navn; enten Kvæfjordkake eller "Verdens Beste." Vi som er født og oppvokst i Norge vet dette godt, men til alle dere fra Sverige og Danmark og Tyskland og Romania og Polen og USA og andre land; bare så dere vet det: Dette er faktisk verdens beste kake!
Vi sender flagget helt til topps, for denne kaka har til og med fått tittelen
Norges Nasjonalkake.
Og som om ikke det er nok har den en egen venneforening.
(Flaggingen er fra påskeaften på Tolga, april 2014.)
Her er Dagbladets anmeldelse: "Kaken innfrir bestandig. Kombinasjonen av kakebunnen og den luftige marengsen sammen med vaniljekremen er uslåelig."
Slik lager du den:
Bunn:
150 g sukker
150 g margarin
150 g hvetemel
5 eggeplommer
4 spiseskjeer melk
1 teskje bakepulver
Topp (Marengs):
5 eggehviter
200 g sukker
Hakkede mandler på toppen.
Fyll:
Romkrem
Fløte til vispet krem
Slik gjør du:
Rør smør og sukker hvitt. Bland inn de andre ingrediensene. Smør røra ut i en langpanne på 20x30 cm. Smør deretter på toppen. Alt settes inn i ovnen på 180 grader og stekes i 20 - 25 minutter (til det er gyllent.) Del kaka i to og smør romfyll (jeg vispet litt krem og blandet i ferdig romkrem) utover den ene delen. Legg den andre delen oppå.
Hvis det ikke smaker godt nå så må du ha gjort noe feil!
Oi, det er visst ikke bare Norge som baker denne kaken. Fra nattuglansgarnpåsor i Finland kom med følgende informasjon:
Här i Finland heter den Pinoccio tårta eller Kanslitårta.Jag brukar baka den..
Og i Sverige har Ingrid også bakt kaken opptil flere ganger.
Här i Finland heter den Pinoccio tårta eller Kanslitårta.Jag brukar baka den..
Og i Sverige har Ingrid også bakt kaken opptil flere ganger.
Her er resten av kakeoppskriftene mine.
Siri
10 kommentarer:
Hei, Siri!
Tusen takk for hyggelig kommentar på bloggen min! Svarte deg på direkten der, men fikk så lyst til å "besøke" deg også da jeg så du hadde et innlegg om "verdens beste", som jeg også kaller den. Helt enig i at den fortjener flagget til topps, har selv laget "et par" opp igjennom årene, og den skaper alltid god stemning ved kakebordet! Når det gjelder Norgesglasset, oppbevarer jeg knapper etc. i 3-4 stk. på syrommet. Men hvorfor det står "Norge" på aner jeg ikke...!
Hei, Siri!
Tusen takk for hyggelig kommentar på bloggen min! Svarte deg på direkten der, men fikk så lyst til å "besøke" deg også da jeg så du hadde et innlegg om "verdens beste", som jeg også kaller den. Helt enig i at den fortjener flagget til topps, har selv laget "et par" opp igjennom årene, og den skaper alltid god stemning ved kakebordet! Når det gjelder Norgesglasset, oppbevarer jeg knapper etc. i 3-4 stk. på syrommet. Men hvorfor det står "Norge" på aner jeg ikke...!
Helt enig, den kaken er himmelsk god:)
Hej!Ja den kakan är god! Här i Finland heter den Pinoccio tårta eller Kanslitårta.Jag brukar baka den..Så fina ugglekuddar du hade i förra inlägget!Ha en bra dag!
Oh, så gott det ser ut.Har letat efter sådana burkar i Sverige, men de säljs nog inte här.
Trevligt att du bloggar igen.
kram Gudrun
Den kaka vet jeg er kjempegod, har til og med bakt den selv noen ganger.
Norgesglass finns nok bare i Norge, tror jeg.
De er fine til alt mulig.... :-)
Ha en fin helg.
PS: Hvor lenge har du den normalt i ovnen för den er gyllen?
Det er nok bare fordi de er laget i Norge. http://no.wikipedia.org/wiki/Norgesglass
Jeg bruker norgesglass i forskjellige høyder til å ha telys ute i på bordet om sommeren.
Hombres incapaces de deletrear sus ruegos, no serán escuchados. Las cantidades enormes de menticol que derraman sobre sus cabezas calvas y heridas no excusan esa manera de responder. Encuentra cómo saberte muerto aunque respires y si lo haces por la boca, recuerda que otros pueden oirte cuando hablas dormido. No somos dueños de lo que decimos cuando soñamos en voz alta. Mi primo se tapaba la boca con cinta aislante para que su mujer no supiera lo que tenía por dentro, ni anticipara sus planes. Murió ahogado en una siesta repentina que vino después de trabajar 23 horas seguidas en su taller de ebanistería. Mi pap estaba en el taller vecino y escuchó su silencio como una implosion: su respiración exacta marcaba el ritmo de trabajo en las horas extras del mediodía y sin ella la clientela podría perderse en esta ciudad multiplicada. Irse a otros barrios, a otros mercados. ¿Qué pasa si gastan su dinero en pijamas de seda? Resbalarían de sus camas, harían ricos a los ortopedistas. Poco a poco abandonaríamos la cultura del colchón, el vicio imperdonable de la comodidad. Sueños planos, descansos rectilineos para el trabajador honrado. Ganchos de carnicería para el vago, el destino de la piñata no es el mismo quel del año viejo. No tiene nada que ver con la pólvora, ni las fiestas sindicales. No es un asunto de rellenos. Es una cuestión de honor patriótico, diferido a 20 años, cuota fija, subsidio para hermanas menores y mascotas sin entrenar.
Harás parte de la última generación prohibida, la que no debió atreverse a nacer en bisiesto. No, no podemos dejarlos ir sin espantarles la crema sobrante, la que los esconde de la practicante que toma lista, afeitados o no. El divorcio no fue concluido en las formas que permite el aura, por eso no entran en concilio y no salen de ese asombro destinado a fallar, sorpresa contenida en una casualidad diferida, azar convertido en premonición que flota en los pasillos. Recuerda, lo que flota tiende a desaparecer. Desaparecen los años que pasas fuera de tu oficio, desaparecen los termos con café quindiano que coleccionamos en navidad para entregar en los parques iluminados con querosene, se los lleva la policía y los derrama sobre la cocaína incautada para convertirla en piedra. De esos bloques harás tu casa, no te miento, caerás en algún desespero simulado y nunca te sacarán de ahí. Solo podrás vivir en la casa que hagas con tus manos.
El primer error fue dibujar a los ángeles con alas, al cielo se sube con las manos.
Tu error fue forjar tu codicia con la mente, porque la ambición se guarda en el hígado.
Legg inn en kommentar